Zastanawiacie się jak można pisać o opowieści Świątecznej w październiku? Można to usprawiedliwić tylko tym, że książka jest wyjątkowa, magiczna i jedyna w swoim rodzaju. Dlatego trzeba opowiedzieć o niej jak najszybciej!

Śnieżna siostra to prawdziwa perełka nie tylko dla dzieci, ale też dla ich rodziców i wszystkich tych, którzy kochają klimat Świąt i niezmiennie wierzą w Bożonarodzeniowy cud. Jestem przekonana, że każdy, bez względu na wiek i płeć, jeśli tylko weźmie tę książkę do ręki, to nigdy nie będzie chciał jej  z nich wypuścić. Ja przytulam ją do serca i odkładam na półkę. Poczeka do grudnia, wtedy sięgnę po nią jeszcze raz i tak każdego roku...

Nie sądziłam, że opowiedzenie o tej książce przysporzy mi tyle trudu. Książka, o której chcę Wam opowiedzieć jest jedną z tych, na temat których trzeba samemu wyrobić sobie opinię. Nie chciałabym, żeby to jak ją przedstawię nakierowało kogokolwiek, albo zasugerowało w jaki sposób ją odebrać... Po prostu przeczytajcie, bo jest wyjątkowa i warto ją poznać.

W niemieckim domu to kawał świetnej historii przedstawionej z niezwykłą subtelnością i dbałością o każdy szczegół. Chylę czoła przed Annette Hess za tak delikatne i rzetelne podejście do tematu. Nie napiszę nic więcej, poza tym, że polecam ją Waszej uwadze z czystym sercem.

Boję się ciemności. Zwłaszcza wtedy, kiedy jestem sama. Pomijając potwory spod łóżka, w które nieustannie wierzę, ciemność kryje znacznie więcej niebezpieczeństw i potrafi być naprawdę przytłaczająca. Z drugiej strony jestem fanką długich wieczorów, wspólnych spacerów po zmroku, nocnej jazdy samochodem i rozgwieżdżonego nieba, którego nie mogłabym oglądać, gdyby nie ciemność.

Sigri Sandberg, autorka książki Ciemność. W obronie mroku rozprawia się ze swoim lękiem przed mrokiem, opisując tygodniową podróż do położonej na dalekiej Północy Finse. Kobieta opowiada o swoich emocjach, o tym jak czuje się będąc sama w obcym miejscu, w odizolowaniu. Swego rodzaju pamiętnik przeplata się z wywiadami z ciekawymi ludźmi, wierszami i wspomaga się tekstami z artykułów, prac naukowych, książek i czasopism. Zrobiła świetny reserch i złączyła wszystkie elementy w ciekawą i skłaniającą do refleksji książkę. Lubię tak ciekawe i dopracowane pozycje.

Kilka miesięcy temu czytałam książkę o świetle słonecznym i tym, jakie jest dla nas ważne. Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego z przyjemnością i ogromną ciekawością sięgnęłam po Ciemność. W obronie mroku. Sandberg uświadamia, że gdyby nie ciemność, prawdopodobnie nigdy nie docenilibyśmy światła. Ale czy tak naprawdę doświadczyliśmy kiedyś absolutnej ciemności? Nawet podczas wspomagamy się latarkami, a ekrany naszych smartfonów ciągle oświecają nam twarze.

Słyszeliście kiedyś o zanieczyszczeniu świetlnym? Autorka bardzo dużo o nim opowiada. Traktuje je jako poważny problem. Ja do tej pory nie miałam o nim pojęcia. Chociaż doskonale zdaję sobie sprawę, że wraz z postępem techniki wytwarzamy coraz więcej źródeł świetlnych, to ani razu nie pomyślałam, żeby nazywać je zanieczyszczeniem. Nawet w tej chwili, kiedy piszę te słowa wytwarzam dwa punkty światła. Zaczęło się niewinnie, od rozpalania ognisk, korzystania z lamp naftowych – resztę już wszyscy dobrze znamy. Pierwsza żarówka, pierwsze ekrany telewizorów, pierwsze komputery i telefony, diody w sprzęcie domowym, elektryczne zegarki na piekarnikach, latarnie i nieustannie podświetlone witryny sklepowe... Chociaż nie wyobrażamy sobie życia bez technologii, to prawdopodobnie nie zdajemy sobie sprawy jak dobrze byłoby odciąć się od niej choć na krótki czas. 

 Na świecie nie ma już zbyt dużo miejsc wolnych od zanieczyszczenia sztucznym światłem. Zdjęcia satelitarne zrobione przez NASA pokazują, że zanieczyszczenie to zwiększyło się dramatycznie w ostatnich dwudziestu latach. Zanieczyszczenie światłem definiuje się jako niechciane lub przesadne sztuczne światło, a badacze odkrywają coraz więcej jego negatywnych skutków...

Ciemność. W obronie mroku jest niezwykłą książką. Mądrą, uświadamiającą i zwyczajnie ciekawą. Jeśli tak samo jak ja boicie się ciemności, to śledząc losy Sigri nie raz poczujecie dreszcz przebiegający po Waszych plecach. Z pełnym przekonaniem stwierdzam, że jest niezwykle odważną kobietą. Nie potrafiłabym zmierzyć się ze swoim strachem tak jak zrobiła to ona.

M.