E-BOOK: Pokuta - Anna Kańtoch


Anna Kańtoch zafascynowała mnie w Niepełni. Tak nieoczywistej i niejednoznacznej książce, jakiej nigdy wcześniej nie czytałam. Mam do nadrobienia jeszcze wiele jej powieści i na pewno po każdą z nich sięgnę. Kiedy wybierałam ebooka do przeczytania w tym tygodniu od razu rzuciła mi się w oczy Pokuta. Nie mogłam jej sobie odpuścić! Wiedziałam, że nie będę zawiedziona i miałam rację!


Jestem przekonana, że i Was nie zawiedzie Pokuta Anny Kańtoch. Ebook czeka na Was w księgarni internetowej virtualo.pl.


We wrześniu 1986 roku, w małym nadmorskim miasteczku doszło do morderstwa. W lesie odnaleziono ciało nastoletniej Reginy. Milicjanci z lokalnego komisariatu bardzo szybko trafili na mordercę. Chłopak od razu przyznał się do winy. Po kilku miesiącach w komisariacie zjawia się bezdomny mężczyzna twierdząc, że to on zabił Reginę. Jan Kowalski, bo tak przedstawia się mężczyzna, przyznaje się też do pięciu innych morderstw. Uparcie twierdzi, że od kilkudziesięciu lat przejeżdża do Przeradowa jesienią, we wrześniu i zabija jedną kobietę. Zawsze co siedem lat. Kim jest tajemniczy mężczyzna i czy w mieście faktycznie co siedem lat ginęły młode dziewczyny? Czy Kowalski mówi prawdę, czy jest chorym człowiekiem?  Jak to możliwe, że od tak wielu lat nikt nie zauważył regularnych działań seryjnego mordercy?

Postawiony w nietypowej sytuacji starszy sierżant Krzysztof Igielski próbuje dowiedzieć się czegoś w sprawie zeznań Kowalskiego. Opowieść mężczyzny wydaje się nieprawdopodobna, ale jest w niej coś, co nie daje milicjantowi spokoju. Dlatego postanawia bliżej przyjrzeć się wydarzeniom sprzed lat. Z uwagi na to, że wydarzenia rozgrywają się w 1986 roku, śledczy nie ma do dyspozycji żadnych pomocy technologicznych, co bardzo utrudnia dotarcie do prawdy. Niezliczoną ilość razy myślałam o testach DNA jakie można by było wykonać, o sprawdzeniu monitoringu miejskiego, o przeszukaniu multimedialnych kartotek – ostatecznie doszłam do wniosku, że ta historia miałaby znacznie mniej sensu, gdyby jej akcja rozgrywała się współcześnie. Prawdopodobnie byłaby bardzo prosta do rozwiązania. Tymczasem Igielski może korzystać wyłącznie z własnej spostrzegawczości, dedukcji i uprzejmości mieszkańców miasta, a jak powszechnie wiadomo, każdy ma inną, swoją, wersję prawdy, a pamięć z czasem się zaciera. Nie wszyscy chcą dopuszczać mężczyznę do rodzinnych sekretów.

W pewnym momencie poczułam się, jakbym sama przechadzała się ulicami nadmorskiego Przeradowa, jakbym mokła w gwałtownych ulewach i marzła w najzimniejsze śnieżne dni. Uwielbiam klimat Pokuty. Tworzą go między innymi opisy pogody – szarej, ponurej, mroźnej i bardzo depresyjnej. Doskonale ukazuje zatopione w rozpaczy miasteczko i jego mieszkańców. Niebezpiecznie majaczące w tle morze i las nieopodal w zestawieniu z jesienno-zimową pogodą, i w kontekście wydarzeń o których czytamy, potęgują niezwykły klimat i sprawiają, że staje się jeszcze bardziej mroczny i niepokojący.

Jeszcze raz muszę bardzo nisko ukłonić się autorce. Pokuta to kolejna perfekcyjnie opowiedziana historia. Anna Kańtoch skonstruowała niezwykle zawiłą fabułę. Składającą się z tak wielu wątków, tak bardzo nieoczywistą i skomplikowaną, że mogłaby się w niej pogubić nawet ona sama. Tymczasem wszystko tu składa się w doskonale pasującą do siebie całość. To naprawdę dużo znaczy – im więcej książek czytam, tym częściej z przykrością przekonuję się, że wielu autorów traktuje poboczne wątki po macoszemu, zwyczajnie ich nie wyjaśniając. W Pokucie absolutnie wszystko zostało dopięte na ostatni guzik. Każda, nawet najdrobniejsza zagadka finalnie dostaje swoją odpowiedź.

Musicie wiedzieć, że wciągnęłam się tak, że odłożyłam czytnik dopiero kiedy poznałam zakończenie tej historii. Szczerze mówiąc nie wiem, czy ktoś mógłby przeczytać Pokutę inaczej. Fabuła jest na tyle intrygująca, by zatrzymać czytelnika na długie godziny, a z uwagi na to, że porozrzucane po tekście wskazówki składają się w całość dopiero na samym końcu książki, siłą rzeczy trzeba przeczytać ją na jeden raz. 😊


Pokuta jest niezwykle klimatyczną i absolutnie fascynującą powieścią kryminalno-obyczajową w stylu retro. Jej bohaterowie są rewelacyjnie wykreowani, tło doskonale zarysowane, a klimat dusznego, klaustrofobicznego, nadmorskiego miasteczka to absolutny majstersztyk. Czego chcieć więcej?


Niczego! Dlatego jeszcze raz najmocniej zachęcam Was do sięgnięcia po Pokutę Anny Kańtoch. Ebooka znajdziecie na stronie virtualo.pl. Tyko pamiętajcie, żeby zaparzyć cały dzbanek herbaty, zanim zaczniecie czytać! 😉


M.




E-BOOK: Winny jest zawsze mąż - Michele Campbell



Zdarza Wam się nie mieć w sobie żadnych emocji ani przemyśleń po przeczytaniu książki? Mnie się właśnie zdarzyło. Nie czuję zupełnie nic. 

Nasz dom płonie - Bonnie Kistler


Nie potrafię wyjaśnić dlaczego, ale kiedy sięgałam po Nasz dom płonie, byłam absolutnie przekonana, że będę czytała książkę w klimacie Kwiatów na poddaszu. Prawdopodobnie pomieszałam ją z inną zapowiedzią przewijającą się gdzieś w Internecie. Ale nie porównanie do Kwiatów… sprawiło, że zapragnęłam przeczytać tę powieść, a jej ciekawy opis i, nie będę Was oszukiwać, przyciągnęła mnie ta piękna orzeźwiająca okładka! Ta pokusa była warta spędzonego przy lekturze czasu.

Pod taflą - Louise O'Neill


Wszyscy doskonale znamy historię Małej Syrenki. Najprawdopodobniej za sprawą produkcji Disneya, albo wielu innych adaptacji i interpretacji oryginalnej baśni Andersena. To jedna z moich ulubionych bajek z dzieciństwa. Oglądałam ją raz za razem w przeróżnych odsłonach. Nawet po lekturze Pod taflą odświeżyłam sobie historię Disneyowskiej Arielki. Każda z tych bajek była urocza i słodka. Tylko niektóre poruszały ważne tematy jak choćby zanieczyszczanie mórz.  Pod taflą, choć opowiada tę samą historię, jest zupełnie inne. Na próżno szukać w niej słodkości, a uroczym nie można nazwać żadnego z wydarzeń.


Najpiękniejsza i najzdolniejsza z córek Władcy Móż właśnie obchodzi piętnaste urodziny. Gaja długo wyczekiwała tego dnia. W końcu może wypłynąć na powierzchnię i zobaczyć świat o którym tak wiele słyszała. To też kolejny rok bliżej do poślubienia mężczyzny, wybranego dla niej przez ojca, a to syrena wolałaby odwlec jak najdalej w czasie. Podczas wizyty na lądzie spotyka chłopaka, a jej serce zaczyna bić szybciej. Od tej chwili nie może przestać o nim myśleć i marzy, by stać się częścią jego świata. Jednak za wolność będzie musiała zapłacić ogromną cenę.

Louise O’Neill w Pod taflą opisuje drogę piętnastoletniej dziewczyny. Dziewczyny, która całe swoje życie podporządkowywała się woli ojca,  a w której nieustannie buzowała ciekawość i chęć poznania zakazanego świata ludzi i odkrycia prawdy na temat losów swojej matki. Uwolniona spod patriarchalnych i bezkompromisowych rządów Władcy Móż syrenka poznaje świat i zwyczaje o których nie miała pojęcia. Coraz bardziej świadomie zaczyna zauważać różnice dzielące oba światy. Odkrywa prawdę o swoim ojcu i zaczyna rozumieć, że nie zasługuje na życie, którym żyła dotychczas. Każda chwila spędzona na powierzchni uczy Gaję wielu rzeczy, a jedną z tych, które odczuwa najdotkliwiej jest fakt, że to nie jej wygląd jest najważniejszy, że nie jest wyłącznie ozdobą mężczyzny, że ma prawo do własnego zdania i własnych poglądów. Kiedy małe dziewczynki wychowuje się na romantycznych bajkach o księżniczkach, w których książę zawsze wybiera tę najpiękniejszą, a postrzeganie kanonów piękna determinują wyretuszowane zdjęcia na okładkach gazet i instamodelki*, warto zwracać uwagę na to, że wartością kobiety nie jest tylko ładna buzia i piękne ciało, a przede wszystkim jej osobowość, inteligencja i poczucie humoru, czyli wszystko to, co na pierwszy rzut oka jest niewidoczne. Jestem wdzięczna Louise O’Neill za tę wersję Małej Syrenki. Pod taflą to bardzo uniwersalna książka i każdy, bez względu na wiek znajdzie w niej coś dla siebie, jednak przede wszystkim powinna przeczytać każda młoda dziewczyna i każdy młody chłopak. W tej historii poruszono wiele ważnych i wartościowych kwestii…

Czytałam tę książkę dwa razy – pierwszy przed napisaniem rekomendacji, a drugi kiedy już dostałam finalny egzemplarz. Za pierwszym skupiłam się głównie na prokobiecym przekazie, jaki za sobą niesie, za drugim zdałam sobie sprawę, że tu wcale nie chodzi tylko o kobiety. Gaja, jej siostry i cały lód syren i trytonów może symbolizować absolutnie każdego człowieka. Jestem przekonana, że każdy znajdzie w tej książce przynajmniej minimalny procent, który mógłby podciągnąć pod siebie. Chyba każdy z nas, przynajmniej raz znalazł się w sytuacji, w której ktoś próbował pokazać, że wie lepiej co będzie dla nas dobre. Bez wątpienia mogę stwierdzić, że Pod taflą dobitnie pokazuje nam, że nikt nie ma prawa decydować o tym jak będzie wyglądało nasze życie, nikt nie ma prawa podejmować za nas żadnych decyzji, nikt nie ma prawa mówić nam kogo mamy kochać, nikt nie ma prawa mówić nam jak powinniśmy wyglądać i o czym wolno nam rozmawiać. I choćbyśmy podejmowali złe decyzje, które w konsekwencji sprawiają większe lub mniejsze problemy, to zawsze będziemy w stanie wyciągnąć z nich lekcję. Czy nie o to w życiu chodzi? By nabierać doświadczenia i uczyć się na własnych błędach?

Obecnie żyjemy w świecie, w którym pod maską wolności kryje się mnóstwo małych zakazów, często niewypowiedzianych na głos, a często kierowanych przez najbliższą rodzinę i znajomych i chociaż na całe szczęście daleko nam do rządów patriarchalnych, to wyłuszczenie problemów w taki właśnie sposób, pokazało jak wiele z nich wciąż jest aktualnych.

Pod taflą jest książką, którą czyta się jednym tchem. Choć nie ma w niej pędzącej i zawiłej akcji, a wręcz częściej nie dzieje się nic emocjonującego, to została napisana w przystępnym i bardzo prostym stylu. To i sama historia Syrenki oraz ciekawość co będzie dalej sprawia, że czas przy tekturze po prosu ucieka razem z kolejnymi rozdziałami. Pod taflą można przeczytać w jeden wieczór, ale wydarzenia z książki i przemyślenia bohaterki jeszcze długo po lekturze będą krążyły po głowie i zaprzątały myśli. To książka, z której czerpie się garściami, która daje do myślenia i zwraca uwagę na kwestie o których teoretycznie wiemy, ale często mamy wrażenie, że to już było, że nas nie dotyczy. Tytuł do przeczytania i do przemyślenia. Coś mi mówi, że każdy kto sięgnie po Pod taflą wysnuje inne wnioski i wyciągnie z niej dla siebie to, co najbardziej wartościowe i najpotrzebniejsze w danym momencie.

Dumnie patronuję Pod taflą, a kiedy decyduję się objąć patronatem jakiś tytuł, muszę być do niego w 100% przekonana. Tym razem jestem pewna, że polecam Wam niezwykle wartościową książkę. Moją ulubioną baśń, przedstawioną w zupełnie innej wersji, niż znałam ją dotychczas. To mroczna, brutalna i przykra wizja podwodnego świata.

M.

Wpis we współpracy z Wydawnictwem We Need YA.


*absolutnie nie mam nic do instamodelek, podziwiam ich urodę i sukcesy, nie wrzucam wszystkich do jednego worka i staram się nie oceniać. Jednak jestem zdania, że warto zdawać sobie sprawę z magii zdjęć i retuszu.

Etykiety

.kobiece .podsumowanie A.J. Finn Abbi Glines Adam Christopher Adam Kay Adrian Bednarek Agata Czykierda - Grabowska Agata Przybyłek Agnieszka Lis Alek Rogoziński Alex Marwood Alex Michaelides Alice Clayton Alice Feeney Alison Noel Andrew Mayne Aneta Jadowska Anna Bellon Anna Ekberg Anna Ficner-Ogonowska Anna Kańtoch Anna McPartlin Anna Niedbał Anna Todd Artur Chmielewski Bartosz Szczygielski Belinda Bauer Bonnie Kistler Bonnie Smith Whitehouse Brittainy C. Cherry Brittainy C.Cherry Brodi Ashton C.L. Tylor Camilla Läckberg Cara Hunter Caroline Kepnes Carolyn Egan Carolyne Faulkner Charlaine Harris Chloe Esposito Chris McGeorge Christine Feret-Fleury Claire King Colleen Hoover Corinne Sweet Cynthia D'Aprix Sweeney Cynthia Hand Dani Rabaiotti Daniel Nyari Dolores Redondo dr Richard Shepherd Elaine DePricne Elisa Albert Emma Farrarons Erica Spindler Erin Hunter Erwin Thoma Eva Pohler Fiona Barton Francis Duncan Fuminori Nakamura Gabriela Gargaś Gilly Macmillan Girl Online Glenda Millard Gwenda Bond Helen Russell Holly Ringland J. Sterling J.P. Monninger Jacek Dehnel Jakub Ćwiek Janice Y.K. Lee Jem Lester Jenna Evans Welch Jennifer L. Armentrout Jennifer L.Armentrout Jenny Han Jessica Khoury Jill McGrow Joanna Szarańska Jodi Meadows Joe Sugg John Corey Whaley Jojo Moyes Jolene Hart Jonh Anderws Jorge Cham & Daniel Whiteson Josh Malerman JP Delaney K.A Tucker Karen Dionne Karolina Wilczyńska Katarzyna Michalak Katarzyna Misiołek Kate Atkinson Katherine Webb Kayhryn Croft Keith Stuart Kelly Barnhill Kendall Ryan Kim Hlden Kim Holden Kimberly McCreight Kiran Millwood Hargrave Layla Wheldon Leisa Rayven Liebster Blog Award Linda Geddes Linia serc Lisa De Jong Lisa Hågensen Lorena Franco Louise Jensen Louise O'Neill Lucy Vine Mads Peder Nordbo Maeve Haran Magda Stachula Magdalena Witkiewicz Maggie Stiefvater Maja Lunde Marcin Wójcik Marie Benedict Markus Zusak Marta Guzowska Mary Beth Keane Maybe Someday Megan Miranda Meik Wiking Mia Sheridan Michaela DePrince Michał Gaszyński Michele Campbell Michelle Falkoff Michelle Frances Miranda Kenneally Natalia Sońska Natasza Socha Neil deGrasse Tyson Neil Gaiman Nicholas Sparks Nick Caruso Nicolas Sparks Paola Capriolo Paul Grossman Paula Hawkins Paulo Coelho Peternelle van Arsdale Philip Roth Piotr Wilkowiecki R.J.Palacio Rainbow Rowell rebecca Donovan Regina Brett Remigiusz Mróz Renata Chaczko S. R. Masters Sally Thorne Sandra Orzelska Sarah J. Maas Sarah Vaughan Saroo Brierley Shaun Bythell Stephanie Perkins Stuart Turton Susan Dennard Susan Mallery Sylwia Trojanowska Tammara Webber Tana French Tarryn Fisher Terry Brooks Tony Trixi Von Bulow Ule Hansen Valérie Tasso Wojciech Czusz Yann Martel Zbigniew Zborowski Zoe Sugg
Copyright © Maw reads