Wysokie góry Portugalii - Yann Martel
Trzy opowiadania, trzy z pozoru niepowiązane ze sobą historie trzech mężczyzn, którzy na swój sposób próbują radzić sobie z traumą.
Jest rok 1904. Tomas po bolesnej swoich bliskich wyrusza w podróż. Jego celem jest odnalezienie religijnego artefaktu. Jako środek lokomocji wybiera automobil swego stryja, niestety kompletnie nie ma pojęcia o kierowaniu tym pojazdem... Po trzydziestu latach portugalski patolog Eusebio Losora, fan kryminałów Agaty Christie przeżywa najdziwniejszą noc w swoim życiu, a owe wydarzenia powiązane są z losami Tomasa. Kolejne później lat później do Potrugalii przybywa kanadyjski senator wraz ze swoim przyjacielem szympansem Odo. Zamieszkują w domu zmarłego patologa i prowadzą wspólne życie ucząc się od siebie wzajemnie.
Z pozoru niepowiązane i zupełnie różne historie trzech mężczyzn łączą się w jedną całość. Z jednej strony ukazując różnice między ludźmi, przedstawiając ich jako jednostki. Z drugiej zaś, obrazując ludzkość jako ogół, jedność, w starciu z wydarzeniami, które dotykają każdego.
Yann Martel zmierzył się ciężkim tematem i zrobił to dość osobliwie. Sprawy poważne i nieuniknione autor okrasił specyficznym humorem. Mimo humorystycznego podejścia książka nie należy do lekkich. Jest to pozycja, która zmusza do ciągłego myślenia. Nie jest jedna z tych, przy których można odpocząć z kubkiem gorącej herbaty. To pozycja o której myśli się intensywnie w trakcie i jeszcze długo po lekturze. Wysokie góry Portugalii można czytać wielokrotnie i za każdym razem, w zależności od sytuacji, wyciągać inne wnioski. Jeśli macie ochotę sięgnąć po niecodzienną, nieco męczącą, skłaniającą do głębokich refleksji i bez wątpienia ciężką lekturę właśnie znaleźliście odpowiednią książkę.
Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Albatros.
